پسر گلم، دلیل حیاتم، دار و ندار قلبم، هر سال در مقدس ترین روز خدا (20 تیر) هزاران بار سجده ی شکر می کنم که خدا تو رو بهمون داد
انقدر من و بابایی دوست داریم، انقدر بهت وابسته ایم، انقدر می پرستیمت، انقدر مواظبتیم که انگار نه دو سال بلکه سالهاست که عشق پدری و مادری رو تو قلبمون داریم، انگار قرن هاست که تو رو می شناسیم و عاشقتیم، انگار از اول تو بودی بعد زندگی مشترک ما پا گرفت
مرد جوانم خیلی خیلی خیلی بیشتر از تصورت دوست داریم و به وجودت افتخار می کنیم
از ته دل، عاشقونه ی عاشقونه فریاد میزنم: پسرم، تولد دو سالگیت مبارک
می خوایم یه جشن تولد کوچولو بعد از ماه رمضون برات بگیریم که بی صبرانه منتظر اون روزم